-
1 obdarzać kogoś zaufaniem
пита́ть дове́рие к кому́-л. -
2 obdarzać
глаг.• наделить• наделять• одарять• оделять* * *obdarza|ć\obdarzaćny несов. kogo делать (давать) подарки кому, одарять кого;● \obdarzać sympatią, uczuciem kogoś питать к кому-л. симпатию, нежные чувства; \obdarzać kogoś względami дарить кого-л. расположением (благосклонностью); \obdarzać kogoś zaufaniem питать доверие к кому-л.* * *obdarzany несов. kogoде́лать (дава́ть) пода́рки кому, одаря́ть кого- uczuciem kogoś
- obdarzać kogoś względami
- obdarzać kogoś zaufaniemSyn: -
3 obdarzać
impf ⇒ obdarzyć* * *ipf.endow; give; bestow; obdarzać kogoś uczuciem give one's affection to sb, bestow one's affection on sb; obdarzyć kogoś zaufaniem place one's trust in sb, trust sb; obdarzyć kogoś uśmiechem smile at sb, give sb a smile; obdarzyć kogoś spojrzeniem give sb a glance.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obdarzać
-
4 darzyć
глаг.• воздать• выдавать• давать• дарить• дать• жертвовать• задавать• издавать• испускать• отдать• подавать• подать• предоставить• предоставлять• преподать• уделить• уделять* * *darz|yć\darzyćony несов. kogo-co czym книжн. дарить кого-что чем, питать к кому-чему что;\darzyć zaufaniem kogoś питать доверие к кому-л.; \darzyć uczuciem kogoś любить кого-л.+* * *darzony несов. kogo-co czym книжн.дари́ть кого-что чем, пита́ть к кому-чему чтоdarzyć zaufaniem kogoś — пита́ть дове́рие к кому́-л.
darzyć uczuciem kogoś — люби́ть кого́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
obdarzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obdarzaćam, obdarzaća, obdarzaćają, obdarzaćany {{/stl 8}}– obdarzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obdarzaćrzę, obdarzaćrzy, obdarzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawierzaćam, zawierzaća, zawierzaćają, zawierzaćany {{/stl 8}}– zawierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zawierzaćrzę, zawierzaćrzy, zawierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obdarzyć — dk VIb, obdarzyćrzę, obdarzyćrzysz, obdarzyćdarz, obdarzyćrzył, obdarzyćrzony obdarzać ndk I, obdarzyćam, obdarzyćasz, obdarzyćają, obdarzyćaj, obdarzyćał, obdarzyćany, książk. «ofiarować komuś coś; obdarować» Obdarzyć kogoś majątkiem, pieniędzmi … Słownik języka polskiego
